พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ หลังลายเครือเถาหน้าบัน

พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ หลังลายเครือเถาหน้าบันในพุทธศาสนสถาน เนื้อมวลสารวรรณะผิวมะกอกสุก "พระสมเด็จวัดระฆัง รุ่นครองราชย์" วาระสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2411 หน้าบัน(พระอุโบสถของวัดระฆังฯ) ที่จำหลักลายพระนารายณ์ทรงครุฑ ประดับลายกนกปิดทองอย่างประณีต

พระอุโบสถของวัดระฆังมีลักษณะทางสถาปัตยกรรมทรงไทย ที่มีเครื่องบนงดงาม ศิลปะแบบพระราชนิยมในรัชกาลที่ 1 หลังคาลด 3 ชั้น มีช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ และคันทวยสลักเสลาอย่างสวยงาม ลายเครือเถา หน้าบันในพุทธศาสนสถาน

หน้าบัน คือ “องค์ประกอบอาคารที่ใช้อิฐหรือไม้ ก่อหรือปิดทับบริเวณส่วนที่เป็นโพรงของโครงจั่วหลังคา เพื่อป้องกันไม่ให้แดดหรือฝนสาดเข้าไปภายในอาคาร นิยมแกะสลักหรือปั้นปูนประดับตกแต่ง”

ลายเครือเถา ซึ่งเป็นลายปูนปั้น หน้าบันโบสถ์วิหาร หน้าบัน (อังกฤษ: Tympanum) คือบริเวณครึ่งวงกลมหรือเกือบสามเหลี่ยมเหนือประตูทางเข้าที่อยู่ระหว่างทับหลังและโค้ง (arch) ซึ่งจะมีรูปสลักตกแต่งหรือเครื่องตกแต่งอื่นๆ